Biz insanlar, yaşam denilen mozaiğin içinde farklılıklarımız ve hikâyelerimizle var oluruz. Yaşamın tümü içinde birey olarak önemli değiliz. Öldüğümüzde boşalan yeri hemen başka bir birey doldurur, mozaik bozulmaz. Ama hikâyelerimiz ölmez ve kaybolmaz; anılarda, parça parça da olsa insanlığın deneyimi olarak yaşar durur. Avukatlık yaşamım süresince yüzlerce dosyada, yüzlerce insanla tanıştım. İzin verdikleri ölçüde yaşamlarına girdim, hikâyelerini dinledim ve bu hikâyelerinin bir parçası da ben ...